Dziecko w łóżku rodziców – uwagi do życia seksualnego rodziców na Walentynki

Wszystkie ssaki po wydaniu potomstwa na świat pozostają z nim w bezpośredniej bliskości. Kobiety nie są w tym przypadku wyjątkiem i przez pewien czas chcą spać razem ze swoim dzieckiem w jednym łóżku. W pewnych kulturach zjawisko to jest zupełnie naturalne i nie budzi żadnych kontrowersji. Udowodniono bowiem, iż potrzeba fizycznego kontaktu i przytulania jest ważniejsza w budowaniu więzi między matką a dzieckiem niż zaspokojenie głodu. Spanie z mamą jest dla niej bardzo wygodne. Nie musi bowiem wstawać, gdy maluch jest głodny, po prostu przystawia go do piersi. Spanie z dzieckiem jest kontynuacją jakże ważnego bezpośredniego kontaktu skóra do skóry po porodzie. Taka bliskość daje dziecku przede wszystkim gwarancję ciepła i poczucie bezpieczeństwa.
Osoby śpiące we wczesnym dzieciństwie razem z rodzicami cechują się większą siłą woli, mają wyższy poziom samoakceptacji, są zdrowsze i spokojniejsze. Mimo tylu tak ważnych aspektów, teoria wspólnego spania ze swymi pociechami ma również przeciwników, którzy twierdzą m.in, że takie rozwiązanie hamuje u dzieci kształtowanie samodzielności i niezależności. Wielu z nich odradza spanie z dzieckiem ze względów bezpieczeństwa i higieny. Ponadto przeciwnicy spania z dzieckiem uznają to za proces mogący degradować relacje między samymi rodzicami.

Pojawienie się dziecka, zwłaszcza pierwszego, rzeczywiście może w pewnym sensie rewolucjonizować życie rodzinne ale na pewno nie powinno burzyć dobrej relacji między rodzicami, zwłaszcza w jakże istotnej sferze intymnej. Każdy noworodek jest inny lecz zdecydowana większość z nich nie chce spać osobno i ostro protestuje, kiedy mama próbuje odłożyć je do łóżeczka. Sytuacja taka jest bardzo męcząca i frustrująca i z pewnością nie sprzyja poporodowej reaktywacji udanego pożycia seksualnego. Warto czasem odpuścić i pozwolić dziecku spać razem z rodzicami dając sobie tym samym szansę na spokojny sen i wytchnienie. To, w jaki sposób rodzice ułożą sobie wzajemne, intymne relacje po przyjściu na świat nowego członka rodziny będzie zależało od nich samych. Dziecko nie powinno im w niczym przeszkadzać, a już na pewno jego obecność nie może pogrzebać miłości i wzajemnego pożądania rodziców. W obrębie tej nowej sytuacji rodzice powinni otwierać się nie tylko na potrzeby dziecka ale również własne, dążąc do osiągnięcia stanu optymalnej równowagi. W tym celu warto czasami sięgnąć pamięcią do czasu przed urodzeniem malucha. Przecież większość par uprawiająca seks nie czyniła tego wyłącznie w sypialni przy zgaszonym świetle. Może warto wrócić do urozmaiconych praktyk seksualnych i przestać myśleć o seksie wyłącznie w obrębie łóżka. Wyjście z sypialni może być otwarciem drogi do poszukiwania nowych mocniejszych wrażeń. Warunkiem udanego seksu poza sypialnią jest pewność bezpieczeństwa śpiącego dziecka. Dziecko nie powinno być w dalekiej odległości i w miarę możliwości powinno znajdować się w zasięgu wzroku i słuchu rodziców. Elektronicznie nianie mogą zatem być bardzo pomocne w tej wyjątkowej sytuacji.
W naszej kulturze podjęcie współżycia seksualnego jest zalecane po upływie 6 tygodni od porodu. Po tym czasie na szczęście większość niemowląt ma już pewne określone pory snu w ciągu doby. Idealną porą na seks jest głęboki sen dziecka. Czas na miłość i seks można do tej pory dopasować, jednak nie w sposób czysto rutynowy. W miarę możliwości warto zachować spontaniczność, równie ważny aspekt udanego seksu.
Są jednak rodzice, którzy z różnych przyczyn nie chcą lub nie mają możliwości opuścić sypialni. Rozwiązaniem dla nich może być przełamywanie tabu i uprawianie miłości niekoniecznie w łóżku i niekoniecznie w pozycji leżącej. Dla rodziców, którzy nie chcą opuszczać własnego łóżka pozostaje przełożenie dziecka do łóżeczka na czas współżycia.
Jak widać istnieje kilka strategii powrotu do udanego seksu po porodzie, które nie wpływają destrukcyjnie na rozwój emocjonalny malucha, który mógłby zostać zaburzony w przypadku odseparowania dziecka od matki wbrew jego woli.